dzień 24

Pobudka o 4.00 i 8 godzin za kółkiem w podróży po dwuskrzydłowe drzwi sosnowe, które zrobił dla nas zakład Jurkop z Olbrachtówka koło Iławy. Kawałek Mazur w Jabłonce.

dzień 22

Pan Marek ciśnie niemożliwie! :)
Od dzisiaj Marco. Tak nazwała go nasza Fodor The Hungarian Friend :) greets!

dzień 21

Dostawa uzupełniająca wciąż nie dotarła, chociaż jechała firmowym kierowcą a nie - jak wcześniej -  kurierem. Nic to nie dało. Człowiek przepadł w Warszawie i zgłasza mu się poczta. Widziano go ostatni raz o 16:30 na Woli. Ja się martwię o swoje cegły, a może jego życie jest w niebezpieczeństwie..

No więc nie mamy wiele, ale tego, co mamy, mamy mnóstwo. Pan Marek układa, my się cieszymy. Dobrze chyba wygląda, nie?

Nowe elementy widać też w łazience.

Pojutrze malowanie ścian w kolory!!!

Czerwony jak cegła

Ból przy schylaniu, bóle nóg, rak, palców, pleców, wszytskiego! Taki to dzis poranek nas przywitał. Bolący. Ale nie nie, to nie efekt wytezonego programu cwiczen i rzezbienia miesni, to po prostu efekt weekendu tete-a-tete w piwnicy z sosnowymi drzwiami Radexa. Sosnowe, surowe drzewo zostało pokryte zimowym szronem, w sam raz na nadchodzaca pore roku . 

 
Mimo towarzyszacego bolu, odczuwamy rozpierajaca dume :) Rezultat obejrzycie w poscie: nocą w stolarni.

A tera cegla - temat, ktory od samego poczatku przystapienia do remontu dostarcza mocy wrazen i nie daje o sobie zapomniec.

Styczeń 2009

Cegla zaplanowana do przyozdobienia scian w przedpokoju i kuchni. 

Lipiec 2012

Cegła namierzona w internecie (pracownia w Gnieznie). 

Cegła zaakceptowana przez inwestorów (mąż i żona).

(Tutaj przyjemna część opowieści się kończy)

Sierpień/ Wrzesień 2012

I tu już nie mogę krótko, wiec opowiadam:

Po uzgodnieniu z producentem ilosci, kwoty, etc - zaplacilismy zaliczke. To byl, przyjmaniej wtedy tak nam sie wydawalo, dzien przelomowy - od tego momentu na tydzien stracilismy kontak z producentem. Facet jakby zapadl sie pod ziemie. Nie odbieral, nie odpisywal. Nic.

 Jako ze w rodzinie mamy przedsiebiorce pogrzebowego, nie wykluczylismy tez sceneriusza, w ktorym to nasz producent, trudniacy sie odzyskiwaniem starej, oryginalej cegly, najzwyczajniej w swiecie umiera. Udalismy sie takze na policje, by zgloscic oszuswto lub wyludzenie, jednak rasowy pan policjant, ostudzil nasz zapal, tlumaczac, ze nie przyjmuja zgloszen "na wszelki wypdek" Fair enough. 

Po kolejnych kilku dniach zgryzoty, okazalo sie, ze uczciwy przedsiebiorca z Gniezna, udał sie na tygodniowy wypoczynek (!!!). Ok, rozumiemy, kazdy wypaczac musi. Zatem gdy wypoczety juz powrocil do Gniezna, spodziewalismy sie, ze rachu ciachu upora sie z naszym zamowieniem i w tydzien cegła bedzie lezala, no moze jeszcze nie na scianach, ale chociaz na podlodze w oczekiwaniu na montaz. Dupa. 

Minelo kolejne 1,5 tygodnia i okazalo sie, ze Gnieznianin wyladowal w szpitalu ( mam nadzieje, ze nie bylismy zla wrozba:/ ), temat naszego zamowienia przejal jego pracownik i jak sie okazalo - kolo go nie ogarnął, nie zostało nadane. Przez nastepnych kilka dni zwodzeni bylismy informacjami, ze tak, ze juz wyslane, ze firma kurierska miala duzo pracy, ze koleznaki z biura, ze to, ze tamto...

Piatek 21.09, godz 10:00 cegła w Jablo. Radosc inwestorow nie ma konca.

Sobota 22.09, koniec radosci jednak nastal. Pracownik Gniezniania pomylil ilosci i zamiast 19 m2, wyslal nam 9....

... cdn.

nocą w stolarni

Ani słowa dotąd o drzwiach.

Ten wybór sprawił nam sporo kłopotu, bo trudno ulegaliśmu urokom markietowego asortymentu a takie skrzydełka, które znajdowaliśmy dla siebie w necie (ideał to białe z mdfu z prostymi filongami) porty czy polskone wychodziły grubo ponad budżet.

Postawiliśmy na sosnowe surowe srzydła krajowego Radexu (158,- za skrzydło, 342,- z ościeżnicą i opaską), które zwyczajnie malujemy białą transparentną farbą (Bloom, kolor: zimowy szron). Osiągamy efekt inny od tego z naszą wymarzoną stolarką z mdfu, ale będzie to świetnie leżało z naszymi cegłami. Ance ten rezulat odpowiada nawet bardziej.

Właśnie skończyliśmy malować całe jedno takie skrzydło.

dzień 15

Cześć! Tu Jabło.

Fajnie jest obserwować, jak wydumane i niedbale nakreślone projekty powstają naprawdę. Tym jaram się najbardziej w całym tym remontowym zamieszaniu.

Teraz kuchnia.

Ostatecznie na glebie kuchni wylądował biały gres z Hiszpanii (Blanco Brillo), a nie szary, który wydawał się kompromisem. Zrobiliśmy rano szybki skok na Bartycką i wybraliśmy z tego, co akurat było na stanie. Co do szarego nie mogliśmy się z Anką dogadać, a biały odpowiadał obojgu. No to jest! :)

Słyszeliśmy różne rzeczy o dostępności naszego upatrzonego wcześniej kompaktu Parva (musiał spełnić jeszcze dwa warunki i to z nimi było najgorzej - pionowy odpływ no i ta lanserska miękkoopadająca deska). Słyszeliśmy że nie ma, że w innym sklepie teoretycznie tak, ale jedna sztuka, "więc nie liczyłbym", że najbliższy w Puławach, że będzie za 2 tygodnie, że za 4, że 10 października. Dzisiaj poszliśmy na pałę zapytać raz jeszcze. Anka mówiła, że czuje, ze dzisiaj go zastaniemy, ale ja czułem, że się zgrywa. No i jest!

Kolejne niedoróbki i smutek inwestorów

Ale ogólnie propsy i wielki szacun

dzień 14

Tak dziś wygląda łazienka. Nie obyło się bez pomyłek w realizacji projektu Anki (mowa o tym rysunku, który był przedmiotem pytania konkursowego). Spodziewałem się tych wszystkich "inaczej się nie dało" i "nie widziałem projektu". 

Chociaż pan Marek to największa poczciwina, jaka układa teraz płytki w całym powiecie legionowskim i nie zamierzam na niego nadawać jego szefowi, to przy trzeciej pomyłce, poprosiłem o zerwanie i poprawienie kilku płytek. Zwracam się z apelem do wszystkich: Pilnujcie swoich fachowców!

Powoli będziemy ruszać do następnych pomieszczeń. Na pewno już nic nie wyjdzie z naszej białej połyskującej posadzki z żywicy w kuchni. Szukamy gresu, który by ją godnie zastąpił, ale do wyboru mamy same chińskie produkty, w dodatku niezupełnie białe.

Wpadłem dzisiaj na Bartycką i od razu pożałowałem, że nie odwiedziliśmy tego miejsca w sierpniu. Dziś wszystko byłoby inaczej :)

W naszym budżecie znalazłem trzy propozycje:

Mamy do wyboru polerowaną, rektyfikowaną, wypalaną w Chinach płytę gresową 60x60. To że jest rektyfikowana umożliwi jej położenie z minimalną 1 mm fugą, na czym nam zależy. Jej wadą jest to, że nie jest śnieżno biała i odcieniem będzie odbiegać od frontów kuchennych. Poler wymaga impregnowania gresu raz do roku, ponieważ w procesie polerowania powstają mikropory, w których mogą pozostawać np. śladowe ilości rozlanego wina.

Namierzyłem inny, super biały wyrób hiszpański. Szkliwiony, a nie rektyfikowany, a to determinuje szerokość fugi na 2 mm. Nie trzeba go impregnować.

I wreszcie chyba idealny kompromis to gres szkliwiony w kolorze szarym, przypominający beton. Produkcja włoska czy hiszpańska. Przy białym gresie i białych frontach założylibyśmy aluminiowe cokoły, a w tej sytuacji mogłyby zostać w kolorze frontów.

dzień 9...

...to 9 dzien zastanwiania sie czy decyzje do tej pory podjete byly, ogolnie rzecz ujmujac, dobre.

Bycie dekoratorem - amatorem, wyczerpuje. Trudne jest tym bardziej, gdy nie ma sie pojecia o materiałach, ich rodzajach, gatunkach, etc. Jaki gres, podłoge, glazurę, snitariaty wybrac?

Srakie czy moze owakie (rodzaj). Jakie kolory ( do cholery, jakie czynniki brac pod uwage?! do czego powinno, a do czego pasowac nie musi), no i rzecz bodaj najwazniejsza - czy te wszytskie rzeczy beda funkcjonalne i praktycze! (uwaga: slowa, wywoluja alergie! ). Praktyczne i funkcjonalne, funkcjonalne i praktyczne - jak mantre powtarzaja doświadczone gospodynie i gospodarze. A je sie pytam - czy ono nie moze byc po prostu ładne?

A propos ładnego, zapraszam do brainstormingu.

Oto zagadka:

biale frony, drewniany brzozowy blat, metalowe cokoly - jaka powinna byc podloga?

odpowiedzi nalezy wyslac jak najszybciej, w przeciwnym razie pozostaniemy bez kuchennej podłogi! :)

dzień 8

Niewiele poszło do przodu, ale dowiedziałem się dziś, że łazienka nie będzie jednak gotowa do piątku. Takie niusy to już standard, do którego powoli się przyzwyczajamy. Dowiedziałem się też, że płytki, które wybraliśmy są szczególnie odporne na szlifowanie w kancik. W dodatku poprosiliśmy o wypełnienie wnęk równymi kawałkami po 10 cm wysokości, co wymaga cięcia każdej płytki na pół. 

"Też se wymyślili.."

dzień 7

Krótki wpis.

Opoczno Inwencja leży (nie Tubądzin jak wcześniej pisałem). Pierwsza ściana w glazurze skończona.

Na Jabłonce spory ruch. Oprócz jedynego jak dotąd mieszkańca, pana Marka, na budowie robił elektryk, dwóch panów gruntujących ściany, tata Krzysiek ze swoim ziomkiem Witkiem przenosili nam podłączenia wodne, przemazał się jeszcze Mariusz-szef dowieźć materiały, no i na wieczór ja z żoną wydać kilka dyspozycji bez zakasywania. :)

dzień 6

Zdziwienie, bo Marek przyjechał bez Sebastiana. Wydajność nie spadła, bo jak twierdzi, ostatnim razem młody podał mu ze dwa razy profil. - A stówodniówkę trzeba zapłacić. - podsumował.

Mamy skończoną zabudowę z kartongipsu w łazience i otwory drzwiowe dostosowane do wielkości skrzydeł. Glazura dopiero jutro. Do piątku mamy mieć skończoną łazienkę.

Jutro Mariusz przysyła posiłki. Przyjeżdża ekipa, która zrobi zabudowy z kartongipsu na pokojach i położy gładzie. Zjawi się długo oczekiwany elektryk, żeby m.in. zrobić porządek z przewodami po usuwaniu ściany.

Na koniec kilka fotek dokumentujących dzień.

hostessa prezentuje wnęki w łazience

projekty kreślone na kolanie

po krótkiej przerwie

Po dwóch dniach przestoju wracają do pracy. Dowiedzieliśmy się o naszych fachowcach, że pochodzą z lubelskiego. Niedzielę i poniedziałek spędzili w domach. Właściwie nic o nich jeszcze nie opowiedziałem.

Starszy, Marek, to prawdziwy fachura. Ma w twarz wpisany nie jeden remont :) Wiem dotąd tyle, że w swoim Mondeo odnotował usterkę niedługo po wymianie klocków hamulcowych. Telepie mu autem. Musi teraz przetoczyć tarcze.
Młodszy, Sebastian, terminuje u Marka. Nie wiem, czy ma z 16 lat. Nic nie mówi. Zwróciłem uwagę na jego szczególne ożywienie, kiedy w rozmowie padają słowa: "babka" albo "szlugi". Wtedy nawet się uśmiecha.

Dziś położą glazurę. Wieczorem prześlę na bloga krótkie podsumowanie, a na razie podsyłam kilka fotek z Jabłonki. Stan na Niedzielę 9 września.

remontowa twórczość

No to mamy poniedziałek. Pełni obaw, spogladamy na rozpoczynajacy sie wlasnie tydzien ciezkiej pracy ekipy Pana M. Pamietajac o tym, co przez dwa dni udało im sie spieprzyc, boje sie myslec jakich zniszczen moga dokonac majac do dyspozucji 5 dni. Brrrr!

Na fali tych sceptycznych emocji, powstał krótki, spontaniczny poem.

Wspołpraca mertyoryczna - Piotr. K vel. syn!

Dwa dni robili i dwie rzeczy spierdolili.
Bo ekipy pilnowac trzeba, inaczej to sie nie da.
Kto ekipy nie pilnuje, ten pozniej w brode sobie pluje.
Kto ekipy nie doglada, ten na krzywy sufit codziennie spoglada.
Wiec gdy sciany chcesz miec proste, biegnij dzis dogladac speca, bo inaczej bedzie heca!

Koniec.

dzień 2

widok z przedpokoju na wyburzoną ścianę

dzień 1

O godzinie 19, kiedy przyjechałem z kluczem do skrzynki na klatce, fachowcy wrócili do pracy. Dzień skończyli na przygotowaniu części stelażu pod zabudowę sufitu łazienki. Trudno powiedzieć, że nadrabiają spóźnione wejście. 

Nie ma więcej materiału na podsumowanie dnia, dlatego zadaję pytanie konkursowe:

Ile lat może mieć osoba, która to rysowała?

ostre pier****ięcie na początek

Panowie weszli na pełnej kur**e. Cięli ścianę, trafili na przewody elektryczne, spowodowali zwarcie i pozbawili mnie prądu w mieszkaniu.

Biedactwa nie mogą teraz pracować aż przyjadę po pracy i otworzę im skrzynkę z bezpiecznikami.

Brawo! :)

przyjeżdża orkiestra

Wczoraj wieczorem przyjechali. Zamontowali sobie tymczasowy sedes i kran i mieszkajo. Mamy pierwszych lokatorów w Jabłonce.

Fachowcy.

Śpią? otwierają pierwsze piwo na nowej robocie? O której jutro zaczną? Kiedy usłyszę pierwsze per kierowniku?